جلوه های قرانی در آرایه های بدیعی امهات متون سبک آذربایجانی (خاقانی،نظامی،قطران تبریزی)

بی تردید قرآن در خلق، تحوّل و تطوّر علوم بلاغی نقش عمده و اساسی داشته است؛ چنانچه با بررسی متون ادبی هر دور? ادب فارسی، به خوبی جلوه های لفظی و معنایی قرآن در ایجاد تصویر های بلاغی و آرایه های بدیعی، آشکار می شود. این پایان نامه به منظور نمایان ساختن نقش قرآن در تحول و تطوّر علوم بلاغی، به بررسی جلوه های قرآنی در آرایه های بدیعی امّهات متون سبک آذربایجانی(خاقانی، نظامی ، قطران تبریزی)، پرداخته است. مطالب این پایان نامه در دو فصل تهیه و تنظیم شده است: فصل اول که در بردارند? کلیات است،شامل سه بخش؛ مبادی تحقیق، بدیع،سیر و تحول و تاریخچ? آن و بلاغت و نقش قرآن در تحول و تطور آن، می باشد. فصل دوم که در آن به موضوع اصلی پایان نامه پرداخته شده است، در دو بخش تدوین شده است؛ بخش اول که شامل صنایع لفظی است، از دو بخش؛ آرایه های با شاهد مثال قرآنی و آرایه های بدون شاهد مثال قرآنی تشکیل شده و در مجموع شامل 74 آرایه است که از این مجموع، 42 آرایه باشاهد مثال و 32 آرایه بدون شاهد مثال قرآنی است که در بخش آرایه های با شاهد مثال، نمونه هایی، از دواوین سه شاعر مذکور آورده شده است. برای آرایه های بدون شاهد مثال، ابیاتی از دیگر شاعران آورده شده است. بخش دوم، شامل صنایع معنوی است که تقسیم بندیی مانند بخش اول دارد و در مجموع، 79 آرای? معنوی را شامل می شود که از کل این آرایه ها 48 مورد باشاهد مثال قرآنی و 31 مورد بدون شاهد مثال است. روش کار در این بخش نیز مانند بخش اول می باشد. در پایان هم نتیجه گیری و نقد و بررسی از فرضیات تحقیق به عمل آمده است. برای انجام این پژوهش که به صورت اسنادی انجام شده، از 74 منبع اصلی و فرعی استفاده شده است. کلید واژه ها: قرآن، بلاغت، بدیع، نظامی، خاقانی، قطران تبریزی.